Wystarczy kilka kliknięć, aby zarezerwować termin dopasowany do Twoich potrzeb.
Psycholog to absolwent studiów magisterskich z tytułem mgr. (rozróżniamy specjalności i specjalizacje w tym zawodzie, np. psychologia kliniczna, psychologia zdrowia, psychologia pracy, psychologia społeczna, psychologia sportu itd.) Psycholog przeprowadza diagnostykę klienta/pacjenta również z wykorzystaniem testów psychologicznych, udziela konsultacji, prowadzi szkolenia z zakresu psychoedukacji, sesje redukcji stresu, interwencję kryzysową. Nie wystawia L-4, nie przepisuje leków psychotropowych i nie prowadzi psychoterapii w określonym nurcie (chyba, że jest psychoterapeutą).
Psychoterapeuta to absolwent szkoły psychoterapii określonego nurtu (posiadający certyfikat). według obowiązującej ustawy może, ale nie musi być z wykształcenia psychologiem.Jeśli nie jest psychologiem nie diagnozuje pacjenta w oparciu o testy diagnostyczne (psychologiczne) np. nie bada struktury osobowości w ten sposób. Nie wystawia L-4 i tak jak psycholog nie przepisuje leków psychotropowych. Prowadzi psychoterapię pacjentów zgodnie z określonym nurtem, poddając się superwizji. Innymi słowy przykładowo psychoanalityk pracuje długoterminowo wyłącznie według procedur szkoły psychoanalizy. Natomiast psychoterapeuta poznawczo-behawioralny pracuje krótkoterminowo – do 2 lat pracując “tu i teraz” nad przekonaniami i emocjami pacjenta.
Terapeuta to pojęcie bardziej ogólne, tym terminem określamy m.in.muzykoterapetuów, arteterapeutów, hipnoterapeutów, którzy ukończyli stosowne certyfikowane długoterminowe kursy, studia podyplomowe itp. Często są to psycholodzy, ale również możemy spotkać przedstawicieli innych zawodów, którzy rozszerzają swoje kompetencje. Terapeuci wykorzystujący w swojej pracy z pacjentem/klientem hipnozę medyczną również poddają się regularnej superwizji.
Psychiatra jest lekarzem ze specjalizacją z psychiatrii. Psychiatra zajmuje się diagnozą i leczeniem zaburzeń psychicznych przy pomocy przede wszystkim farmakoterapii, jeśli ma wykształcenie psychologiczne lub ukończył szkołę psychoterapii wykorzystuje też inne narzędzia diagnostyczne, terapeutyczne. Lekarz wystawia L-4 i jak wspomniano przepisuje leki psychotropowe.
CBT czyli Cognitive Behavioral Therapy (Terapia Poznawczo-Behawioralna) nurt w psychoterapii, który cechuje się wg badań skutecznością przekraczającą 70%. Znajduje zastosowanie w leczeniu m.in. zaburzeń depresyjno-lękowych, PTSD, fobii. Obecnie terapia ta jest łączona z technikami Mindfulness. Więcej informacji na temat CBT znajdziesz na naszym blogu.
Mindfulness (uważność) można opisać słowami prof. Jona Kabat Zinna jako „Szczególny rodzaj uwagi: świadomej, skierowanej na obecną chwilę i nieosądzającej”. Innymi słowy, jest to stan świadomego skupienia uwagi na odczuciach doznawanych w danej chwili — całkowite oddanie się obecnemu doświadczeniu bez analizowania i oceniania tego, co się wydarza, co myślimy i co czujemy.. Stan uważności można osiągnąć w dowolnie wybranym momencie, wystarczy skupić się na “tu i teraz”. Nie oznacza to, iż wejście w ten stan jest łatwe, dlatego warto skorzystać z fachowej pomocy specjalisty, który nauczy nas technik mindfulness. Warto podkreślić, iż techniki te wykorzystują tradycyjne techniki relaksacji, medytacji wywodzące się z buddyzmu, jednak przedstawiają je w formie świeckiej. Więcej informacji na ten temat znajdziesz na naszym blogu i e-booku.
Wywiad psychologiczny – jest to najprościej rzecz ujmując forma rozmowy pomiędzy osobą diagnozowaną, a specjalistą diagnostą (np. psychologiem), połączona z obserwacją. Rozmowa taka ma być merytoryczna, ma na celu zebranie konkretnych danych oraz informacji, które pozwolą specjaliście zrozumieć problemy, sytuację pacjenta/klienta. Bez wywiadu nie sposób np. zbudować planu terapii, określić celu itd.
Diagnoza psychologiczna to proces, w ramach którego psycholog w oparciu o odpowiednie narzędzia diagnostyczne (wywiad psychologiczny, obserwację, wybrane kwestionariusze i testy) stara się rozpoznać psychologiczne mechanizmy funkcjonowania osoby badanej, wyjaśnić pojawiające się problemy oraz przewidywać możliwości i sposób ich zmiany. Warto podkreślić, iż diagnoza psychologiczna to integralny element początkowej fazy leczenia.
Nie, gdyż jedynie lekarz może wystawić receptę na leki psychotropowe. Specjalistą w tym zakresie jest przede wszystkim lekarz psychiatra.
W takiej sytuacji należy niezwłocznie zgłosić się do lekarza rodzinnego, który może wystawić L-4 (na krótki okres). Dłuższe L-4 wystawia lekarz psychiatra.
Zanim psycholog/lekarz stosuje hipnozę medyczną, przeprowadza rozmowę wstępną (wywiad), który ma na celu przede wszystkim sprawdzić, czy stan zdrowia pacjenta nie jest przeciwwskazaniem (np. epilepsja, schizofrenia, choroby serca, wszczepiony rozrusznik, astma, alergie i zaburzenia osobowości np. psychopatia, narcyzm – w wymiarze klinicznym stanowią przeciwwskazania.
Hipnoterapia jako metoda pracy nad sobą i swoimi ograniczeniami. Hipnoterapia jest bezpiecznym doświadczeniem, zupełnie naturalnym, gdyż odbywa się podczas pracy fal mózgowych alfa i theta. Podczas tej pracy mamy kontrolę nad procesem.
Podobnie jak w przypadku innych terapii z zastosowaniem leków, czy też innych zabiegów medycznych, psychoterapia jest metodą skuteczną, lecz nie w 100%. Według Przeglądu z 2006 roku (Leichsenring, Hiller, Weissberg i Leibing) Psychoterapia CBT okazała się skuteczna w leczeniu wielu zaburzeń psychicznych, m. in.: zaburzeń depresyjnych (9 badań w tym przeglądzie), lęku napadowego z agorafobią lub bez (11 badań), fobii społecznej (10 badań), fobii specyficznych (5 badań), zaburzeń obsesyjno-kompulsywnych (10 badań), bulimii (10 badań), zaburzeń stresu pourazowego (9 badań), zaburzeń lękowych (8 badań), chorób somatycznych i bólu przewlekłego (3 badania), niektórych obszarów i cech zaburzeń osobowości typu borderline (5 badań).
Potrzebne są oczywiście dalsze analizy, zwłaszcza analizy skuteczności leczenia zaburzeń osobowości różnego typu.
Psychoterapii psychodynamicznej i psychoanalitycznej długo przypisywane były określenia odnoszące się do braku jakichkolwiek dowodów na ich skuteczność. Dziś mamy dostęp do wielu badań, których wyniki pokazują zbliżoną do psychoterapii CBT skuteczność tych kierunków terapeutycznych. Co więcej, wielkość efektu wzrasta pod wpływem czasu od zakończenia procesu.
Według przeprowadzanych do tej pory metaanaliz psychoterapia psychodynamiczna jest metodą, która przynosi znaczące i stabilne efekty terapeutyczne (Leichsenring, Rabung i Leibing, 2004). Pomimo wyników pokazujących, że uczestnictwo w terapii przynosi poprawę w porównaniu do osób (cierpiących na zaburzenia czy choroby psychiczne) pozostających bez terapii, musimy wciąż mieć na uwadze, że efektywność tego typu terapii zależy od bardzo wielu czynników (m.in. motywacji i zaangażowania pacjenta, specyfiki danej relacji terapeutycznej).
Kolejnym, coraz bardziej popularnym nurtem psychoterapii, jest terapia bazująca na podejściu Miltona Ericksona, opierająca się między innymi na „spożytkowaniu” (wykorzystaniu jako korzystnego, przydatnego zjawiska) hipnozy w terapii. Terapeuci stosujący to podejście zalecają posługiwanie się terminem hipnoza kliniczna lub hipnoza medyczna podkreślając, że jest to metoda używana przez osoby specjalnie do tego przeszkolone, działające zgodnie z określonymi zasadami i stosujące ją w celach leczniczych (Yapko, 2019). Badania dotyczące hipnozy ogniskują się wokół dwóch tematów — charakterystyki samego procesu terapii z użyciem hipnozy oraz jego skuteczności.
Proces hipnoterapii zawiera takie elementy jak: zogniskowana uwaga, skupienie na wewnętrznych procesach, relaks, rozwinięcie automatycznej, nieświadomej reakcji na sugestie hipnotyczne, powrót do „zwykłego” stanu świadomości z poczuciem, że coś ważnego się wydarzyło w związku z celami terapeutycznymi (Yapko, 2019). Włączenie hipnozy w proces psychoterapii zwiększa jej efektywność (Cowen, 2016; Moore i Tasso, 2008).
Wyniki prac badawczych podkreślają skuteczność tej formy psychoterapii, zwłaszcza w odniesieniu do zaburzeń o charakterze psychosomatycznym np.: zespołu jelita drażliwego (Carolusson, 2014; Hauser i in. 2016; Palsson, 2017), zespołu stresu pourazowego (Christensen, 2017), dermatozy (Delaitre, Denis i Maillard, 2020), zaburzeń snu (Cordi, Rossier i Rasch, 2020), bóli głowy i migreny (De Benedittis, 2017; Hammond, 2007). Przeprowadzone metaanalizy wskazują na pozytywny wpływ stosowania hipnozy w pracy z pacjentami przygotowującymi się do operacji i przechodzącymi ją, zarówno dorosłymi (Hammond, 2008), jak i dziećmi (Arnon, Hanan i Mogilner, 2018). Hauser i inni przeanalizowali 391 artykułów, z których wybrali 5 metaanaliz potwierdzających, że stosowanie hipnozy wpływa na obniżenie bólu i stresu podczas stosowania procedur medycznych (Hauser i in.. 2016), redukuje doznania bólowe i ból przewlekły (Richardson i in., 2006, Thompson i in., 2019).
Skuteczność hipnozy klinicznej potwierdzono również w psychoterapii depresji (Mc Cann i Landes, 2010; Yapko, 2010), zespołu stresu pourazowego (Christiensen, 2017) oraz w pracy z lękiem (Golden, 2012; Peter, 2017). Inna grupa doniesień koncentruje się na systemowych aspektach podejścia ericksonowskiego, co tu oznacza strategiczną terapię rodzin. W tym aspekcie dominują doniesienia o jej skuteczności w terapii depresji w systemowym kontekście (Yapko, 1999; Loriedo i Torti, 2010).
Badania (Munoz, Beardslee i Leykin, 2012) wskazują, że hipnoterapia jest nie tylko czynnikiem leczącym, ale stosowanie jej ma także wartość profilaktyczną.
Zgodnie z badaniami i aktualną wiedzą, skuteczność terapii poznawczo-behawioralnych ocenia się na ponad 70%, pozostałe nurty psychoterapeutyczne również mają wysoką skuteczność, zbliżoną do CBT. Najwyższy wskaźnik skuteczności daje hipnoterapia – ok. 93%
Sesje redukcji stresu może prowadzić zarówno psycholog, jak i psychoterapeuta.
Hipnoza medyczna jest metodą, która może być stosowana wyłącznie przez wykwalifikowanych specjalistów legitymujących się certyfikatem potwierdzającym odbycie stosownych szkoleń. Jest to metoda wykorzystywana przez psychologów, psychoterapeutów i lekarzy. Stosują ją także osoby będące terapeutami innych specjalności. Zanim zdecydujesz się na hipnozę kliniczną, sprawdź uprawnienia osoby, która ją przeprowadza.
Konsultacja u psychologa może mieć formę stacjonarną lub online. Jest to wizyta, której celem jest diagnoza problemu, z jakim zgłasza się pacjent/klient, pomoc psychologiczna, wsparcie pacjenta/klienta, redukcja stresu.
Grupy wsparcia odgrywają znaczącą rolę w procesie terapeutycznym. Jak już sama nazwa wskazuje, w skład takich grup wchodzą osoby mające podobny problem (problemy). Przykładem takich grup mogą być grupy wsparcia dla osób doświadczających przemocy, grupy wsparcia dla osób współuzależnionych itd., a celem ich funkcjonowania jest wspieranie się pacjentów/klientów pod okiem psychologa/terapeuty, Główną zaletą jest uświadomienie pacjentowi, iż nie jest sam ze swoim problemem, że tak jak mu podobni, może stawić czoła wyzwaniom i może liczyć na wsparcie innych uczestników grupy.
Czy konsultacja psychologiczna albo psychoterapia/terapia online ma sens? Oczywiście, że tak, gdyż zarówno sesja stacjonarna, jak i online jest skuteczna. Oczywiście, ma ona swoje ograniczenia, ale i zalety. Przede wszystkim, może być dobrym rozwiązaniem dla osób, które nie mają możliwości skorzystania z tradycyjnych, stacjonarnych sesji lub też ich stan zdrowia (np. niepełnosprawność) utrudnia dotarcie do specjalisty.
Prowadzenie sesji online jest nie tylko możliwe, ale i równie skutecznne dla tych, którzy nie mogą skorzystać ze stacjonarnej formy terapii. Dotyczy to także sesji redukcji stresu przeprowadzanych np. z zastosowaniem technik wywodzących się z nurtu Mindfulness (medytacja) lub hipnozy medycznej.
Podobnie jak przypadku sesji diagnostycznych, porad psychologicznych, sesji redukcji stresu, tak i w przypadku hipnozy medycznej jest możliwe korzystanie z tej formy terapii online.
Hipnoza medyczna (kliniczna) jest to głęboki stan relaksacji ciała i umysłu, jego celem jest ominięcie funkcji krytycznej świadomego umysłu i dostęp do umysłu podświadomego. Natomiast autohipnoza polega na własnej głębokiej pracy z podświadomością (to coś więcej niż afirmacje).
Jeżeli pacjent zgłasza się z takimi problemami, przede wszystkim należy wykluczyć neurologiczne przyczyny takich problemów (z pamięcią, uwagą i koncentracją). Jeżeli mają one swoje źródło w stresie lub wynikają z utrwalonych zachowań nie sprzyjających funkcjom poznawczym (uzależnienie od substancji psychoaktywnych, uzależnienia behawioralne) albo z niewłaściwego odżywiania się, chronicznego braku snu, wówczas pomoc psychologa bądź hipnoterapeuty może być nieoceniona.
Depresja niejedno ma imię, innymi słowy, ma różne oblicza i różne natężenie. O zastosowaniu farmakoterapii decyduje lekarz psychiatra, a nie psycholog/psychoterapeuta/terapeuta. W przypadku pierwszego epizodu depresyjnego o lekkim natężeniu psychoedukacja i psychoterapia będą wystarczające. Jeśli natomiast następuje nawrót choroby (jej natężenie jest silniejsze), wówczas lekarz zazwyczaj proponuje leki antydepresyjne.
Zaburzenia lękowe to szerokie spektrum zaburzeń, w ich leczeniu kluczowa jest psychoedukacja, terapia poznawczo-behawioralna, hipnoza medyczna,, terapia z wykorzystaniem technik Mindfulness. Niemniej jednak, w przypadku poważnych zaburzeń lękowych, lekarz psychiatra może zalecić czasowe przyjmowanie leków psychotropowych.
Bezsenność nie jest zaburzeniem, lecz symptomem. Przede wszystkim, by ją leczyć, należy zdiagnozować właściwy problem. Co do leków, nie zawsze są one konieczne – wyłącznie wtedy gdy inne metody nie są skuteczne. Leki psychotropowe na bezsenność przepisuje lekarz psychiatra i tylko na krótki okres czasu. Jedną z metod leczenia tegoż symptomu jest hipnoza medyczna, niemniej jednak także medytacja jest pomocna w radzeniu sobie z takimi trudnościami.
